6. Znani artyści

 

       
     

Prace prezentowane na pokazie oraz w Galerii Malarstwa Włoskiego

Z kolekcji z Suchej pochodzą dwa obrazy Michele Marieschiego (1710-1743) eksponowane w Galerii Malarstwa Włoskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie. Marieschi był uczniem Gaspare Dizianiego i, podobnie jak jego nauczyciel, projektował początkowo efemeryczne konstrukcje oraz dekoracje dla teatrów i widowisk. Scenografie i macchine tworzył Marieschi nie tylko w Wenecji, lecz także w Niemczech, gdzie był najprawdopodobniej pomiędzy 1725 a 1728 rokiem. W 1735 roku przygotował oprawę pogrzebu Marii Klementyny Sobieskiej w Rzymie. Od początku lat trzydziestych w rodzinnym mieście malował weduty, na które próbował znaleźć nabywców na rynku zdominowanym przez Antonia Canaletta i jego warsztat. Marieschi wyspecjalizował się w malowanych seryjnie i przeznaczonych na sprzedaż obrazach z widokami Wenecji, a także malowniczych „kaprysach" - kompozycjach z ruinami nad brzegiem morza lub przedstawieniach fantastycznych wnętrz architektonicznych. Te niewielkie obrazy kupowali jako pamiątki z podróży zagraniczni turyści licznie odwiedzający Wenecję. Jedynym kolekcjonerem, który najprawdopodobniej zamawiał weduty u Marieschiego był von Schulenburg. W 1736 i 1737 roku kupił u malarza dwa obrazy, za które zapłacił 50 i 55 zecchini. Były to ceny wysokie, jednakże o połowę niższe od honorariów Canaletta za obrazy o podobnych formatach. 

Serie Fantazji architektonicznych kupił prawdopodobnie około połowy XIX wieku Henryk Stecki z Romanowa na Ukrainie. Kolekcje Steckiego odziedziczyła jego córka, Jadwiga ze Steckich Zamoyska, a po niej jej dzieci Róża z Zamoyskich Tarnowska i Tomasz Zamoyski.

Fragment hasła autorstwa Grażyny Bastek w katalogu wystawy Serenissima. Światło Wenecji, Muzeum Narodowe w Warszawie, październik-grudzień 1999, poz. kat. 29, 30, s. 308-319.