Jean Pierre Norblin de la Gourdaine (1745-1830) Ecce Homo, 1775-1789
Akwaforta, papier, 37,2 x 40,9 cm
Muzeum Narodowe w Warszawie, Gr.Pol.4120/1
W prawym dolnym rogu znak kolekcjonerski: KW
Dar K.Woźnickiego ...
Pod wpływem panującej w Paryżu od połowy XVIII wieku mody towarzyszącej
ponownemu "odkryciu" grafiki Rembrandta, Jean Pierre Norblin
zafascynował się mistrzostwem techniki i niepowtarzalnym nastrojem jego
akwafort. Wytrwale dążył do możliwie najwierniejszego przyswojenia jego
stylu: bezbłędnej linii, intensywnych efektów światłocieniowych,
zapożyczając nie tylko poszczególne kompozycje czy egzotyczny kostium,
jak czyniły rzesze innych naśladowców Holendra, ale szczerze przejmując
odeń także metodę twórczą i sposób widzenia świata
Wśród zgromadzonych przez Woźnickiego norblinianów możemy wyróżnić
kilka większych prac o tematyce biblijnej lub antycznej, będących
bezpośrednimi parafrazami lub kompilacjami graficznych lub malarskich
dzieł Rembrandta i jego kręgu. W tej grupie formatem i monumentalnością
kompozycji wyróżnia się największa w dorobku Norblina rycina pt. Ecce Homo, oparta na grafice Jana van Vlieta według obrazu Rembrandta (obecnie w National Gallery w Londynie).
