Dorgez (czynny 1780-1814),
Nicolas-Marie-Joseph Chapuy (1790-1858),
według Aniceta Charles’a Gabriela
Lemonniera (1743-1824)
Personifikacja
Pokoju prowadzi Napoleona ku Nieśmiertelności, po 1805
Akwaforta,
akwatinta, papier żeberkowy, (28,2 x 37,2) rycina obcięta
Sygnatura
pod kompozycją z lewej strony: J. S. Lemonnier Inv., po
środku: Gravé á l’eau forte par Dorgez., z
prawej: Terminée par Chapuy., poniżej pośrodku: A
Paris chez Jean, rue Jean de Beauvais, No 32.
Napis
pod kompozycją: La Paix fait dételer les Chevaux de MARS
du Char de la VICTOIRE|et
conduit NAPOLÉON I, Empereur des Français et Roi
d’Italie á l’Immortalité
Nad
kompozycją z prawej strony u góry: No. 34
Na
kompozycji, na tablicy trzymanej przez Chronosa: SIECLE DE
NAPOLÉON IER. EMPEREUR DE FRANCE ET ROI d’ITALIE
Z
lewej i z prawej strony u dołu niebieska owalna pieczęć: Z
DAROW POSMIERTNYCH ALOIZEGO WLADYSLAWA Z DAMAJOWIC STRZEMBOSZA
Nr inw. 96884
Dar pośmiertny
Władysława Alojzego Strzembosza, 31 VII 1928
Rycina
nieznanego z imienia paryskiego rytownika i ilustratora Dorgeza
została oparta na kompozycji akademickiego malarza Aniceta Charles’a
Gabriela Lemonniera. Ów uczeń Jeana Baptiste’a Descampsa i
Josepha-Marie Viena, był laureatem Prix du Rome i przez ponad
dziesięć lat (1774-1785) działał w Rzymie, gdzie powstało wiele
jego najlepszych dzieł o tematyce religijnej i mitologicznej. W 1789
roku Lemonnier został członkiem paryskiej Akademii Królewskiej,
a jedenaście lat później Napoleon powierzył mu kierownictwo
nad manufakturą w Gobelin.
Alegoryczna
scena gloryfikuje postać cesarza w typowej dla ikonografii empire’u
antycznej stylizacji. Bonaparte wysiada z rydwanu boginii zwycięstwa
Victorii, która nakłada na jego głowę wieniec laurowy.
Cesarz, prowadzony przez peronifikację Pokoju, zmierza ku boskiej
nieśmiertelności, wyobrażonej w symbolicznej formie jaśniejącego
na szczycie góry tolosu. Z lewej strony na cesarza patrzy z
uznaniem Minerwa, z prawej zaś, u stóp Marsa, muza historii
Klio opowiada o dokonaniach Napoleona sędziwemu Chronosowi. Na
umieszczonych na rycinie inskrypcjach widnieje tytuł króla
Włoch, uzyskany przez Napoleona w roku 1805, co może wskazywać, iż
kompozycja odnosi się właśnie do tego wydarzenia.