Teodor
Lubieniecki (1654-1718 lub 1720) Krajobraz górski z dwoma
podróżnymi, 1698-1701
Akwaforta, papier żeberkowy z filigranem, 20,6 x 29,9 [marginesy
obcięte]
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw.: 24578
Teodor Lubieniecki, urodzony w Polsce malarz i rytownik, od 1662 roku
mieszkał w Hamburgu. W 1675 roku przeniósł się do
Amsterdamu, gdzie
uczył się malarstwa. Podróżował wiele po Europie (Florencja,
Hanower),
od 1696 roku mieszkał w Berlinie, w latach 1702-1704 był związany z
tamtejszą Akademią, w 1706 roku wrócił do Polski. Choć jego
twórczość
graficzna nie była bogata, jest ciekawym przykładem
siedemnastowiecznego nurtu grafiki pejzażowej. W kolekcji
Witke-Jeżewskiego znalazły się cztery ryciny autorstwa Lubienieckiego.
Widoczny jest w nich wpływ grafiki włoskiej i pejzaży holenderskich
tego czasu. Staranne zakomponowanie fantastycznego krajobrazu,
składającego się z malowniczych głazów i drzew, oraz gra
światła i
cienia, wydobywająca na plan pierwszy postacie dwóch
podróżnych,
stanowi walor artystyczny ryciny.
