Edward Gorazdowski (1843-1901) według rysunku Elwiro Michała Andriollego (1836-1893) Meir, Lejbele i Szmul, ilustracja do powieście Elizy Orzeszkowej Meir Ezofowicz, 1878
Drzeworyt sztorcowy, papier, 19,1 x 13 [29,7 x 19,8]
Sygnatura z lewej strony u dołu kompozycji: 1877 | EAndriolli; z prawej: E. GORAZDOWSKI.; napis pod kompozycją drukiem: Meir, Lejbele i Szmul.
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. 25379/8
Dar Leopolda Méyeta, 20 XII 1915 roku.
Wśród rycin ze zbioru Leopolda Méyeta nie mogło zabraknąć ilustracji do
powieści Elizy Orzeszkowej, wiernej przyjaciółki kolekcjonera.
Przykładem mogą być drzeworyty do Meira Ezofowicza,
wycięte przez Edwarda Gorazdowskiego, Teofila Konarzewskiego i Jana
Krajewskiego według rysunków Elwiro Michała Andriollego. Artysta był w
2 połowie XIX wieku najbardziej cenionym ilustratorem. Dała temu wyraz
również sama autorka powieści, która uznała, że prace Andriollego
harmonizują z nastrojem jej utworu. Ukazują społeczeństwo żydowskie, w
którym ścierają się dwie skrajne tendencje: ortodoksyjność z otwarciem
na naukę i dążeniem do asymilacji w społeczności polskiej. Jest to
niewątpliwie jeden z najlepszych cykli Andriollego, który zasłynął jako
ilustrator Pana Tadeusza Adama Mickiewicza i Starej Baśni Józefa Ignacego Kraszewskiego.
Edward Gorazdowski, należał do wziętych drzeworytników warszawskich,
pracujących głównie dla "Tygodnika Ilustrowanego" i "Kłosów".
